Пайвастшавӣ ба Сокровишҳои Осиёи Миёна: Сафар ба Таърих ва Фарҳанги Узбекистон
Узбекистон - ин кишвар намоён аст
Узбекистон - ин кишвар намоён аст, ки нафаси таърихӣ ва фарҳангӣ дар дили ҷомеаҳои мо пайдо мекунад. Дар мавҷудияти ан ҷавононии бештар, ки фарзандони Тоҷикистон ва миллатҳои дигари осиёии миёна барои сафарҳо ва даргоҳҳои миллиӣ мушоҳида мекунанд, Узбекистон бо бонки ва кашфи амнияти фарҳангӣ, кашиф карда мешавад. Таърихи Муносибати: Историяи Узбекистон ба ҳарҷа, ки марвузии таърихӣ ва фарҳангии анро ба шумо медиҳад. Пойгоҳҳои таърихӣ, музеҳо ва қадамҳои фарҳангӣ маркази намудаҳои миллиӣ мебошанд, ки барои шумо даргоҳҳои мушоҳида кардан, музыка, раксҳо...
Хуш омадед ба Тоҷикистон: Маҳаллӣ барои Табиат, Таърих ва Фарҳанг
Тоҷикистон, дар огоҳӣ ва мавҷуди�
Тоҷикистон, дар огоҳӣ ва мавҷудии кудакони ба ҷустуҷӯ ва тафриҳи дурустӣ, як маҳалли аст, ки пешбинӣ барои сарфи шумо дар танзими сафарҳои худ ва даргузории дарёи фарҳанги маҳдудиятҳои зебои Тоҷикистон мебошад. Табиати Дивондангӣ: Пейзажҳои ба сари тафаввуту хушбахт, куҳҳои масҳури Помир, озероҳои зард ва гулҳои пӯштрӯ маҳаллӣ барои табиатпарастон ва сарфи шуъбаи ҷустуҷӯи сефид ва озодиёт. Таърихи Муносибати: Тоҷикистон, ба якчанд қиғили сарфи фарҳангу таърих, намоён аст. Зиндагии пушта дар қалъаҳои бойғоҳӣ, бунёди медресаҳо ва масҷидҳои баҳоӣ ва таъ�...
