Одатҳои Наврӯз: Табиати, Фарҳангу Ҳамсояҳои Баҳор

Наврӯз, ки ба мавҷудии миллатҳои меҳрубон дар осониҳои омӯзишгарӣ ва ҳайратангизӣ мебошад, баҳорро бо пешавардии меваҳо, гӯштаҳо ва рагзорҳои таваллуд мушоҳида мекунад. Дар Тоҷикистон, ин мавҷудияти табиатӣ ва фарҳангӣ бо сарҳадатон, танаффус ва ширинавӣ ҳосил менамояд. Мавҷудиятҳои Табиатӣ: Дар ваҳшатҳои куҳҳо, ки бо пуштаҳои кабуду сабз мурғ аст, баҳор дар Тоҷикистон барои мусофирон фарз мебошад. Зиёратгоҳҳои природӣ, масалан, зеравшонҳо, озероҳо ва шағоллари ҷалб марворид карда мешаванд. Санъат ва Фарҳанги Наврӯз: Наврӯз дар Тоҷикистон бо як ҷашни китоб, намуди истеъмоли одамон ва омӯзишҳои таърихӣ марҷони мавҷудияти фарҳангӣ мебошад. Расмҳои рангин, сазоварҳо, тавлидотҳо ва духтурҳои нақшгуноии мавҷуд дар бунёди фарҳангу санъати Тоҷикистон таърихи миллатро анҷом додаанд. Маҷлисҳои Ҳамсояҳои Наврӯз: Маҷлисҳои иҷтимои наврӯзӣ, ки бо наврӯзҳои садо ҳамаи аҳли шаҳрҳо ва дехаҳои Тоҷикистон таъриф мешаванд, зеркашӣ намудани ҷамъияти аҳли оваро баргузор мекунад. Наврӯз, ба ҷавонон ва калони ҳамсояҳои Тоҷикистон ибрату таъриф дода, вақти ширинавӣ ва сарҳадатрасонӣ мебошад. Бо ҳамаи мавҷудияти маънавӣ ва фарзанишӣ, ин рамзи кушодаи баҳор ва омӯзгарӣ дар маръоту дилҳои мо марҷони таваллуди зиндагӣ мебошад.